Van Hockeydromen naar Hockeyen in de Hoofdklasse: Enzo Torossi's Inspirerende Reis

In de dynamische wereld van een Argentijnse student die in Nederland hockeyde, spreken wij Enzo Torossi, voormalig speler in de Hoofdklasse en huidige hoofdcoach van het eerste herenteam van Hurley. Zijn verhaal over doorzettingsvermogen om dromen waar te maken, is een inspiratie voor onze Academy en we zijn dolenthousiast om zijn verhaal met jullie te delen! Enzo vertelt ons over zijn ervaring richting de Hoofdklasse, zijn doelen voor de toekomst en laat ons met een waardevolle boodschap achter.

Als kind droomde ik al van de Hoofdklasse

“Van kinds af aan heb ik altijd de droom gehad om op hoog niveau te hockeyen, en waar kan dat beter dan in Nederland? Op 18-jarige leeftijd kreeg ik eindelijk de kans om hier te spelen, waar ik vanwege visumbeperkingen slechts korte periodes in de Overgangsklasse heb gespeeld bij Leusden en MOP. Pas nadat ik een Europees paspoort bemachtigde, speelde ik mijn eerste volledige seizoenen in Nederland, bij Breda. Ik was hard bezig om mijn doel te behalen, tot ik bij de club op 25-jarige leeftijd geblesseerd raakte aan mijn hamstring. Mijn droom om in de Hoofdklasse te spelen leek ineens heel ver weg.”

Sport en Studie combineren is een lastige opgave

“Na mijn blessure stond ik dan ook voor een groot persoonlijk conflict. Moest ik na zeven jaar streven naar de Hoofdklasse geen andere keuze maken? Ik studeerde op het moment nog Civiele Techniek in Argentinië, wat een lastige combinatie was voor me. Omdat ik in zowel mijn sport als mijn studie niet voldoende voortgang maakte, voelde mijn leven erg rommelig. Ik besloot dat het tijd werd om prioriteiten te stellen en keerde terug naar Argentinië om mijn studie af te ronden.”

Een droom blijft een gedachte tot je actie onderneemt

“Terug in Argentinië, voelde ik me minder gelukkig dan in Nederland. Ik vond het enorm moeilijk om mijn droom, na al mijn harde werk, op te geven. Uit het niets ontving ik een bericht van de coach van het eerste herenteam van Zwolle, met de vraag of ik terug naar Nederland wilde komen om daar te spelen. Ik realiseerde mij dat dit mijn laatste kans was om mijn droom te vervullen, en besloot om er nog een laatste keer alles aan te doen in de Hoofdklasse te komen.”

Het beste advies wat ik ooit heb gekregen

“Na mijn eerste seizoen bij Zwolle, kwam ik in contact met een Argentijnse coach, Carlos Castaño. Carlos was op dat moment bezig om Klein Zwitserland terug naar de Hoofdklasse te krijgen. Ze waren net gepromoveerd uit de Eerste klasse, maar optimistisch over hun positie om opnieuw te promoveren, wat leidde tot mijn besluit om me bij de vereniging aan te sluiten. Omdat mijn studie zich nog steeds afspeelde in Argentinië, wist ik dat ik het lastig zou krijgen om bij zo’n ambitieuze clubcultuur mijn balans te vinden. Carlos is hierin een hele belangrijke mentor voor mij geweest. Hij leerde mij dat geluk nooit zomaar in je schoot wordt geworpen, maar dat je het zelf moet nastreven. Zijn ethiek was dat hard werken de enige route vormde om je doelen te behalen. “Als je mindset het wil, volgen je benen vanzelf”, zei hij altijd. Zo leerden wij als team veel over de nodige discipline om te werken voor je geluk. Dat werd voor ons de inspiratie om na te denken over een plek in de Hoofdklasse.”

Op weg naar de Hoofdklasse

“Toen ik nieuw bij Klein Zwitserland kwam, moest ik mijn plek in het team nog verdienen. Vanwege een onverwachte blessure in het team, mocht ik ineens debuteren, waarbij ik meteen mijn eerste doelpunt scoorde. Door de strenge leer van Carlos, wist ik dat ik me moest blijven bewijzen om deze plek in het team te behouden. Dit leidde tot vier zeer intensieve trainingen per week, veel harder dan ik was. Elke week opnieuw was het keihard werken, jezelf bewijzen en geloven in onszelf en in het proces. Dit werd onze filosofie waaruit wij elke zondag mooie prestaties leverden en punten behaalden in de competitie. Dit maakte het elke zondag een beloning om bij zo’n ambitieuze club en met zo’n geweldig team te spelen.”

Het succes van de Argentijnse filosofie

“Na een enorm mooie reeks aan overwinningen, behaalden wij tot ieders verbazing de playoffs. De filosofie had ons zo ver gebracht, maar werd pas echt getest in de laatste play- off wedstijd. Tijdens deze bloedstollende wedstrijd, kwamen wij in de 67ste minuut op een 1- 0 achterstand. Met nog drie minuten op de klok, lijkt de Hoofdklasse ineens kansloos. Maar, als je iets maar graag genoeg wil, komt de rest vanzelf. Met vol vertrouwen en op volle intensiteit herpakten wij onszelf met een gelijkmaker in de laatste seconde van de wedstrijd. Na een super spannende shoot-out reeks, wonnen wij de wedstrijd. Uit tranen van geluk stort ik op het veld in elkaar: eindelijk mag ik in de Hoofdklasse spelen!”

Dromen krijg je niet cadeau, je moet ze zelf waarmaken

“Als ik uit mijn ervaring iets met de jeugd mag delen, is het dat hoe groter je doel is, hoe moeilijker de weg ernaartoe is. Zo hebben wij bij KZ elke week harder getraind dan elk ander team uit de competitie en heeft het 10 jaar geduurd voor ik in de Hoofdklasse mocht spelen. Als ik achteraf terugblik, realiseer ik me ook dat het juist daarom zo waardevol voor me was om mijn droom te behalen. Dus, als het behalen van je doel een lastige opgave lijkt, weet dan dat dit precies de bedoeling is! Dromen krijg je niet cadeau, je moet ze zelf waarmaken.”

De combinatie tussen studie en sport

“Als hockeyfanaat weet ik precies hoe lastig het is om de balans te vinden tussen sporten en studeren. Zeker voor hockeyers! Sportverenigingen verwachten dat je je schoolwerk op orde hebt, maar begeleiden je er niet in. Bij voetbal is dat heel anders, als je kijkt naar de Ajax of Feyenoord Academy bijvoorbeeld. Hoe onmogelijk het ook lijkt om beide werelden goed te combineren, alles is mogelijk met de juiste prioriteit. Daarom vind ik het concept van HighQ Academy enorm waardevol voor de hockeywereld en ik hoop dat het veel hockeyers helpt om hun balans te vinden.”

Mijn volgende doel

“Zoals ik al zei, doen wat je leuk vindt is het allerbelangrijkste, de rest volgt vanzelf. Zo ben ik als jeugdcoach bij Klein Zwitserland begonnen en ben ik uiteindelijk assistent geworden bij het eerste herenteam van de club. Intussen ben ik heel gelukkig als hoofdcoach bij Hurley, en hoop ik ooit nog hoofdcoach in de Hoofdklasse te worden. Wat ik daarnaast ga doen? Psychologie studeren. Zo blik ik vooruit op de perfecte balans tussen sport, studie, en doen wat ik het allerleukste vind!”

Wij wensen Enzo veel succes in het behalen van zijn volgende doelen en willen hem bedanken voor zijn bijdrage aan onze filosofie. Un abrazo Enzo!